18 LISTOPADA, MALINOWE BAJKI (w ramach festiwalu NO WOMEN NO ART) MAŁY DOM KULTURY, START GODZ: 17.30 WSTĘP: 5zł
No Women No Art to stowarzyszenie, inicjatywa i festiwal, promujące ideę: „Nie ma sztuki bez kobiet”. Wiemy, i od 4 lat konsekwentnie pokazujemy jak różnorodna i wartościowa jest sztuka tworzona przez kobiety. Prezentujemy ją w rozmaitych wydaniach: na ekranie Pola Negri i Ewelina Guzik; w galeriach Natalia LL i Małgorzata Gurowska; na scenie Maria Peszek i Rebeka; w kinie Agnes Varda i Sally Potter; w teatrze Chór Kobiet i Extra Virgin; na wybiegu Aga Guz i Patka Smirnow. W kulturze: Artystki No Women No Art - ważne, wyjątkowe, odważne i mądre. Jedne poważne, inne zabawne; czasem gniewne, czasem rozkoszne, raz klasyczne, raz awangardowe. Zawsze – po prostu dobre.
Zapraszamy na wyjątkowe spotkanie z pisarką Maliną Prześlugą, która czytać będzie swoje bajki. Leżąc wygodnie na miękkich poduchach, dzieci poznają niezwykłych bohaterów (Mola Zbyszka, Rozczarowanego Rumaka Romualda...) i ich zaskakujące przygody. To spotkanie dla małych i dużych. Będzie ciepło, rodzinnie i bardzo wesoło!
Spotkanie, połączone z promocją książki Nowe Bajki dla dzieci..., zorganizowane we współpracy z Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu.
Zapraszamy dzieci od 4 lat
MALINA PRZEŚLUGA
Absolwentka kulturoznawstwa na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz Szkoły Dramatu przy Laboratorium Dramatu w Warszawie. Dramatopisarka, bajkopisarka, felietonistka portalu e-teatr.pl. Autorka tekstów piosenek do spektakli: Pippi (reż. Tomasz Czarnecki, Teatr Muzyczny w Gdyni), Dudi bez piórka (reż. Robert Jarosz, Teatr Baj Pomorski w Toruniu), Kot w Butach (reż. Robert Jarosz, Teatr Groteska w Krakowie). Autorka książki Nowe Bajki dla dzieci... wydanej przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. Laureatka licznych nagród i wyróżnień w Konkursie na Sztukę Teatralną dla Dzieci i Młodzieży, organizowanym przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu: główna nagroda za sztukę Jak jest (XVIII edycja Konkursu), nagroda za sztukę Pręcik oraz wyróżnienie za sztukę Stopklatka (XXII edycja Konkursu), główna nagroda za sztukę Nic, Dzika Mrówka, Adam i Ewa i wyróżnienie za sztukę Bleee... (XXI edycja Konkursu), wyróżnienia za sztuki: Najmniejszy Bal Świata (prapremiera w Teatrze Animacji w Poznaniu, 2010 r.) i Grande Papa (XX edycja Konkursu). Sztuka Stephanie Moles dziś rano zabiła swojego męża, a potem odpiłowała mu prawą dłoń (reż. Kuba Kowalski, Laboratorium Dramatu) otrzymała drugą nagrodę w 9 Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramu Współczesnego w Warszawie oraz wyróżnienie w I Konkursie Sztuka Monologu. We wrześniu b.r. w rzeszowskim teatrze Maska będzie można zobaczyć prapremierowe wystawienie jej sztuki Bleee... w reżyserii Laury Słabińskiej.
nowomen-noart.pl/
19 LISTOPADA, DAVE REMPIS SOLO
MAŁY DOM KULTURY, START GODZ: 20.00
W RAMACH FESTIWALU NOWY WIEK AWANGARDY
BILETY 20ZŁ W PRZEDSPRZEDAŻY, 25ZŁ W DNIU KONCERTU
Dave Rempis to jeden z technicznie najbardziej sprawnych saksofonistów tenorowych i altowych świata. W stylu gry jawi się on jako spadkobierca technik i koncepcji Charlie Parkera, który jednakże - w przeciwieństwie do wielu - świadomy jest wagi przemian, które w muzyce jazzowej od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku nastąpiły. Wzbogaca więc muzykę o elementy free jazzu, rocka, muzyki etnicznej i noise'u. Wszystko to zaprezentuje w swoim solowym koncercie. Bajeczna technika i muzyka chicagowskiego improwizatora!!!
Dave Rempis: kompozytor i saksofonista (altowy, tenorowy i barytonowy); absolwent antropologii i etnomuzykologii Northwestern University oraz University of Ghana w Legon; karierę muzyczną rozpoczął w 1997 roku i bardzo szybko otrzymał ofertę zastąpienia Marsa Williamsa w kwintecie Kena Vandermarka, w którym stałym członkiem jest po dziś dzień. Krótko po tym działalność rozpoczęły autorskie formacje Dave'a Rempisa - Triage (z Jasonem Ajemianem na basie i Timem Daisym na perkusji), Dave Rempis Quartet i Dave Rempis Percussion Quartet. Koncertował i nagrywał z rozmaitymi składami - w triach z Alec'iem Ramsdell'em i Jerry'm Bryerton'em, Jason'em Roebke i Jim'em Baker'em, od początku został zaproszony do formacji Kena Vandermarka Territory Band a także the Brian Dibblee Quartet oraz the Chicago Improvisors. Współpracuje z wszystkimi najważniejszymi muzykami chicagowskiego młodego pokolenia (Hamid'em Drake'iem, Joe Morris'em, Fred'em Lonberg-Holm'em, Michael'em Zerang'iem, Kevin'em Drumm'em), a także europejskiej sceny awangardowej (Axel'em Doerner'em, Paul Lytton, Frederikiem Ljungkvistem, Per, Ake Holmlanderem i wielu innymi). Animator sceny muzycznej w Chicago, współtwórca festiwalu Umbrella Music.
21 LISTOPADA, KONCERT KOMPOZYTOREK (w ramach festiwalu NO WOMEN NO ART.)
MAŁY DOM KULTURY, START GODZ: 17.00
WSTĘP: 5ZŁ
No Women No Art to stowarzyszenie, inicjatywa i festiwal, promujące ideę: „Nie ma sztuki bez kobiet”. Wiemy, i od 4 lat konsekwentnie pokazujemy jak różnorodna i wartościowa jest sztuka tworzona przez kobiety. Prezentujemy ją w rozmaitych wydaniach: na ekranie Pola Negri i Ewelina Guzik; w galeriach Natalia LL i Małgorzata Gurowska; na scenie Maria Peszek i Rebeka; w kinie Agnes Varda i Sally Potter; w teatrze Chór Kobiet i Extra Virgin; na wybiegu Aga Guz i Patka Smirnow. W kulturze: Artystki No Women No Art - ważne, wyjątkowe, odważne i mądre. Jedne poważne, inne zabawne; czasem gniewne, czasem rozkoszne, raz klasyczne, raz awangardowe. Zawsze – po prostu dobre.
Cz. I W starym zamczysku na skale
Wykonawcy:
Anna Budzyńska, Maria Naganowska, Marek Paśko – śpiew
Ewa Fabiańska – fortepian
Paulina Graś – flet
Wojciech Jeliński – puzon
Jakub Majda – klarnet
Kwartet smyczkowy w składzie:
Anna Machowska – skrzypce I
Dominika Dołżyńska – skrzypce II
Karolina Waścińska-Łukanowska – altówka
Aleksandra Walczak – wiolonczela
Utwory (pieśni i kołysanki):
Potop
Było sobie złe wilczysko
W starym zamczysku na skale
Pieśń o wielkim słoneczniku
Kiedy ptaszki i motylki
Uśnij dziecię, uśnij
Nie bój się burzy
Opis pierwszej części koncertu:
Prawie sto lat temu kilkunastoletnia Hania, wnuczka sławnego pisarza Aleksandra Fredry, ułożyła kilka wesołych piosenek.
Piosenki te, a także zasłyszane, stare, liryczne kołysanki, śpiewane przez jej nianię, powtarzała wiele lat później innym dzieciom, od wielu lat były obecne w jej rodzinie.
Dziś jedna z wnuczek Anna Budzyńska, postanowiła podzielić się z Wami tymi melodiami i nagrała płytę, na której pieśni i kołysanki śpiewają różni członkowie jej rodziny wraz ze znakomitymi instrumentalistami – studentami i absolwentami Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu.
Zapraszamy do wysłuchania pierwszego publicznego wykonania tych piosenek i kołysanek w aranżacjach młodej, poznańskiej kompozytorki Ewy Fabiańskiej.
Mamy nadzieję, że teksty (piękne i zabawne) oraz melodie (i te wesołe i te spokojne) porwą dzieci we wspaniały Świat Wyobraźni, a rodziców- w Świat Wspomnień!
Cz. II Magiczne kredki. Opera o komputerach. Dla dzieci.
(Utwór nagrodzony III Nagrodą w konkursie Wrocławskiej Opery Leopoldinum w 2009 r.)
Pomysłowy Pawełek swój nowy telefon komórkowy zamienił w szkole na niezwykłe kredki spełniające marzenia. To, co narysuje się przed zaśnięciem, w nocy staje się rzeczywistością. Chłopiec zapragnął zwiedzić Internet, wiele słyszał o jego stronach, o serwerach, portalach i komunikatorach, a nie wiedział dokładnie co to znaczy. Przy pomocy magicznych kredek postanowił zwiedzić tajemną twierdzę Internetu... O tym, jak mu się to udało opowiada opera napisana przez młodą, poznańską kompozytorkę Alinę Kubik. Fragmenty utworu, pierwotnie napisanego na orkiestrę i solistów usłyszycie dziś w mniejszej obsadzie kwartetu smyczkowego, a całą historię przedstawi Wam autorka opery.
1.Uwertura.
2.Aria Pawełka.
3.Taniec Kredek.
4.I Kołysanka.
5.Nadejście snu.
6.Aria Serwera.
7.Aria Plory.
8.Barwność Internetu.
9.II Kołysanka.
W kwartecie smyczkowym zagrają:
Mikołaj Pokora skrzypce I
Alina Kubik skrzypce II
Jędrzej Kaczmarek altówka
Katarzyna Krawczak wiolonczela
24 LISTOPADA , WOVOKA
SCENA GŁÓWNA, START GODZINA 20.00,
BILETY W CENIE 20 PLN W PRZEDSPRZEDAZY ORAZ 25 PLN W DNIU KONCERTU
Skład:
Mewa Chabiera - śpiew
Raphael Rogiński - gitara
Ola Rzepka - organy
Paweł Szpura - perkusja
Zespół Wovoka to muzyczny hołd złożony zapomnianym kulturom religijnym ameryki północnej. Skład ten interpretuje przede wszystkim bluesy pochodzące z pierwszych nagrań terenowych jak i muzykę czarnych Indian i Indian północno amerykańskich jak i tworzy własne kompozycje wzorowane na tych tradycjach.
28 LISTOPADA, FIRE ROOM
MAŁY DOM KULTURY, START GODZ: 20.00
BILETY W CENIE 40 PLN W PRZEDSPRZEDAŻY ORAZ 50 PLN W DNIU KONCERTU
KONCERT W RAMACH FESTIWALU NOWY WIEK AWANGARDY
Skład:
Ken Vandermark: clarinet, baritone saxophone, tenor saxophone
Paal Nilssen-Love: drums, percussion
Lasse Marhaug: electronics, turntable
Ken Vandermark, Lasse Marhaug i Paal Nilssen-Love grali już wspólnie w Territory Band oraz norweskiej odsłonie Powerhouse sond. W tym projekcie nie obcujemy z noisem w formie czystej - Vandermark silnie osadza i ten projekt w jazzowej tradycji, odwołuje się do rocka czy muzyki współczesnej - ale jest to składnik, który zdecydowanie tutaj dominuje. Ci, którzy szukają mocnych muzycznych doznań na pewno nie będą zawiedzeni - obcujemy z muzyką intensywną i drapieżną, gęstą i rozwichrzoną, pełną dziwnych, generowanych elektronicznie (Lasse Marhaug), ale i akustycznie (niesamowity Paal Nilssen-Love) brzmień i zgrzytów. W tą dźwiękową i wyimprowizowaną zawiesinę wdziera się saksofon Vandermarka - czasem przecina muzyczną tkankę niczym nożem , czasem przejmuje kontrolę nad poczynaniami tria i narzuca swoją mocno zrytmizowaną, pędzącą wizję, czasem tylko snuje coś na kształt melodii. Trzy muzyczne osobowości wnoszą to co mają najlepszego, nikt tu nie dominuje - wszyscy są na równych prawach. Całość nie jest jednak tylko sumą umiejętności członków zespołu - dzięki wzajemnemu zrozumieniu, doświadczeniu, otwartości i uwadze improwizatorów obcujemy w muzyce z pewną wartością dodaną.
[Wawrzyniec Mąkinia - fragmenty]
Ken Vandermark; ur. 1964-09-22, Warwick, Rhode Island (USA), saksofonista, klarnecista, kompozytor i improwizator. Od kilku lat, jeden z najważniejszych muzyków współczesnego jazzu. Rewelacyjnie sprawny saksofonista (przede wszystkim tenorowy) i klarnecista (przede wszystkim basowy). Jego gra na obu tych instrumentach, powoduje, że znaleźć się on powinien pośród najwybitniejszych przedstawicieli obu tych instrumentów we współczesnym jazzie. Winien być jednak postrzegany także jako animator jazzowej sceny. Wielość projektów, które prowadzi doprawdy imponuje. Wczesny okres jego twórczości, to współpraca z rockowym (czy lepiej powiedzieć avant-rockowym) w zasadzie zespołem The Flying Luttenbachers. Zresztą przez całe lata 90. aktywnie włącza się w działalność różnych zespołów awangardowej sceny rockowej, jak Gastr del Sol, czy Jima O'Rourke. Podstawową formą wypowiedzi Vandermarka pozostaje jednak jazz. Już na początku wykluwania się jego jazzowych koncepcji, Vandermark pokazał cały jego eklektyzm, jednak z drugiej strony silnie osadzony w tradycji spod znaku Aylera czy Colemana. Okres ten prezentują nagrania Ken Vandermark Quartet, którego koncepcja przeniesiona została do The Vandermark 5, jednego z kilku najważniejszych projektów Vandermarka. Początkowo The Vandermark 5 sięgał w równym stopniu do tradycji free jazzu, jak i muzyki rockowej, stapiając te dwa światy w jedną formułę, w stopniu chyba dotychczas nieznanym. Od płyty "Acoustic Machine", z muzyki tego zespołu wyeliminowane zostało charakterystyczne dla niej brzmienie przesterowanej gitary, które w największym stopniu odpowiadało za sonorystyczne pokrewieństwo z rockiem. Równolegle z The Vandermark 5, prowadzone jest trio DKV, w skład którego, oprócz Vandermarka, wchodzą Hamid Drake oraz Kent Kessler. Ten zespół, prezentujący akustyczne trio ściśle nawiązuje do tradycji free jazzowej, wywodzącej się z wczesnych form free, dorzucając jednak młodzieńczą witalność. Bardziej rytmiczno-rockową postacią tria jazzowego prezentowanego przez Vandermarka jest Spaceways Incorporated, zespół z udziałem Nate'a McBride'a i Hamida Drake'a, powstały by przypomnieć nagrania Sun Ra. Obecnie prezentujący już własną twórczość, jednak w dalszym ciągu słychać w nim rockową witalność wywiedzioną z "przebojów" Sun Ra. Niezależnie od tych projektów, Vandermark uczestniczy w nagraniach NRG Ensemble, w którym zajął miejsce jego twórcy Hala Russella. Vandermark czynnie włącza się również w projekty powstałe przy współudziale muzyków amerykańskich i z kontynentu europejskiego: od kilku lat jest członkiem tentetu Petera Brötzmanna, a także współprowadzi dwa amerykańsko-skandynawskie projekty: School Days oraz Territory Band. Szczególnie ten ostatni prezentuje prawdziwy melanż różnych inspiracji - od jazzowych po przywodzące na myśl muzykę współczesną. Często także uczestniczy w nagraniach AALY Trio Matsa Gustafssona. Oprócz tych zespołów, Vandermark jest również aktywny w różnego rodzaju okazjonalnych projektach jak, duety (np. z Jebem Bishopem), czy tria (np. z Joe Morrisem, czy Johnem McPhee, czy Pandelisem Karayorgisem). Gra i dotychczasowa aktywność Vandermarka spotkała się w roku 1999 z uznaniem, albowiem dostał on w tym roku nagrodę MacArthura (stając się jej laureatem pośród takich luminarzy jazzu, jak Cecil Taylor, czy Anthony Braxton). Ken Vandermark wielokrotnie koncertował w Polsce, m.in. z DKV Trio (2002), LKV Trio (2003), The Vandermark 5 (2004), które zaowocowało 12-płytowym boksem "Alchemia", Bridge 61 (2005), Free Music Ensemble (2006).
www.kenvandermark.com/
Lasse Marhaug (ur. 10 września 1974) - Norweg, hiperaktywny twórca noise'u. Działa w takich projektach jak Jazzkammer (obecnie Jazkamer), Nash Kontroll, DEL. Nagrywał płyty między innymi z Mają Ratkje, Paalem Nilsen-Love, Kevinem Drummem, Alexandrem Rishaugiem, Alanem Courtisem. Znalazł się w składzie Territory Band-4 oraz 5. Jest współorganizatorem festiwalu All Ears. Od 1996 do 2002 prowadził Jazzassin Records, w połowie 2007 roku uruchomił wytwórnię Pica Disk. Z Kenem Vandermarkiem współpracował w ramach projektu Territory Band, a z Paalem Nilssen-Lovem koncertował i nagrywał w różnych konfiguracjach.
Paal Nilssen-Love, perkusista, kompozytor i improwizator. Bez wątpienie najważniejszy perkusista szeroko pojętej europejskiej sceny freejazzowej ostatnich lat i jeden z najbardziej kreatywnych norweskich muzyków młodego pokolenia, występuje i nagrywa wraz z Kenem Vandermarkiem, Davem Rempisem, Fredem Lonberg-Holmem, Sabirem Mateenem, Bobby Bradfordem, Jimem O'Rourke, Terrym Ex, Thurstonem Moorem, Peterem Brötzmannem (Chicago Tenten), Evanem Parkerem, Matsem Gustafssonem (The Thing), Johnem Butcherem, Jebem Bishopem, Stenem Sandellem, Joe McPhee i Toshinori Kondo. Lider własnego kwartetu TownOrchestraHouse. Koncertuje i nagrywa także solo. Właściciel oficyny wydawniczej PNL Records.
www.paalnilssen-love.com
29, 30 LISTOPADA, 1 GRUDNIA, 3 dni performaców (w ramach INWAZJI BARBARZYŃCÓW organizowanej przez BARAK KULTURY)
MAŁY DOM KULTURY,
WSTĘP WOLNY, ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA
www.inwazjabarbarzyncow.pl
Inwazja barbarzyńców - Inny Festiwal jest nową inicjatywą Fundacji Barak Kultury, której pierwsza edycja zacznie się pod koniec listopada 2011 roku.
Inwazja Barbarzyńców to festiwal poświęcony problemowi spotkania i poznania Innego, którego odmienność może przybierać różne formy. Nie tylko kolor skóry, język, ale także wiek i pochodzenie są często powodem dyskryminacji i wykluczenia. Festiwal poprzez obnażanie stereotypów i bezkompromisową polemikę z mitami jest próbą nowego spojrzenia na relacje z Innym.
Wtorek 29 listopada
Godz.18.00
„Nassredin et moi” – monodram, wyk.Hacen Sahraoui
Godz.20.00
„Margarete” – performance filmowy Janusza Turkowskiego
Środa 30 listopada
Godz.18.00
„Margarete” – performance filmowy Janusza Turkowskiego
Godz.20.00
„Nassredin et moi” – monodram, wyk. Hacen Sahraoui
Czwartek 1 grudnia
Godz.18.30
“Erpf” – performance, wyk. Ludomir Franczak
Inwazja barbarzyńców - Inny festiwal 28.11 – 02.12
Organizator: Fundacja Barak Kultury
Szczegóły: www.inwazjabarbarzyncow.pl
