O Marii Dąbrowskiej mówiła, że jest „makolągwą”, o Tuwimie, że ma: „(…) młodziutką, jedwabną żonę”. A jak zapamiętała swoje pierwsze spotkanie z Piłsudskim? Kazimiera Iłłakowiczówna, kiedyś „elegancka dama, lwica salonowa…”, pod koniec życia ślepa staruszka tęskniąca za światłem jak ćma. „Moje oczy przez blisko 90 lat dość były gwałcone okrucieństwami. Choć widziały też sporo piękna w szalonym XX w. Dlaczego Bóg zabrał mi to, co było dla mnie najcenniejsze?”. Pisanie było dla niej jak oddychanie, które brutalnie przerwała ślepota. Iłła była autorką ponad 30 tomików wierszy, chociaż twierdziła, że nie lubi poezji. Swoją osobowością urzekła Witkacego i Juliana Tuwima. Zaufaniem obdarzył ją marszałek Józef Piłsudski. Wymagał od niej, by jako jego sekretarz, umiała naśladować jego podpis. Ciekawe ile dokumentów z fałszywym podpisem Marszałka spoczywa dziś w archiwach?
W ostatnich latach swojego życia poetka była skazana na ciągłą obecność opiekunek (tzw. pomocy). Kim była dla młodych, pełnych życia dziewczyn? Opuszczoną staruszką? Zapomnianą poetką? Żyjącą przeszłością damą?
(Cytaty w tekście pochodzą ze scenariusza spektaklu „Ćma”)
Premiera przedstawienia odbędzie się 15 stycznia na Scenie pod Minogą przy ul. Nowowiejskiego 8 o godz. 19. Spektakl będzie można zobaczyć również 16, 17 i 18 stycznia o tej samej porze. Bilety można kupić w CIM-ie, w cenie 12 zł.
Ba-Ku teatr „Ćma”
Scenariusz: Monika Chuda, Dorota Słomczyńska, Przemysław Prasnowski
Reżyseria: Przemysław Prasnowski
Scenografia: Piotr Tetlak
Kostiumy: Dorota Słomczyńska
Muzyka: Maciej Kuśnierz
Aktorzy: Iwona Kotzur, Marta Sobczak/Aleksandra Marzec-Hubka
Produkcja: Fundacja Barak Kultury
W spektaklu zostały wykorzystane we fragmentach lub w całości następujące utwory literackie i muzyczne: Kazimiera Iłłakowiczówna „Niewczesne wynurzenia”, „Trazymeński zając”, „Ścieżka obok drogi”, „Marzenie”, „Mieszkanie”, Stanisław Ignacy Witkiewicz „Tumor Mózgowicz”, Józef Ratajczak „Lekcje Iłłakowiczówny”, Włodzimierz Braniecki „Prawda i prostota”, Werchowyna „Zoriuszka”.
Ba-Ku teatr powstał w 2008 roku z potrzeby poszerzenia działalności Fundacji Barak Kultury o aktywność z dziedziny teatru. Do tej pory Barak Kultury był znany głównie z inicjatyw kulturalnych, takich jak cykle Wykładów Polifonicznych, Salon w Różach oraz festiwale: Dni Kultury Prawosławnej i Inwazja Barbarzyńców. Na nieoficjalny początek istnienia grupy Ba-Ku złożyły się dwa happeningi: „Wywoływanie ducha Witkacego” i „Wiosna Panie Adamie” zrealizowane w ramach inicjatyw Baraku Kultury w 2008 roku. Oficjalnie pod szyldem Ba-Ku teatr grupa zaistniała w 2009 roku, kiedy zrealizowała happening „Romeo i Julia na ulicy św. Marcin” (premiera na festiwalu Miasto Zdarzeń) i akcję teatralną „Schron”(premiera na festiwalu Malta). Zespół teatru tworzą ludzie związani z Barakiem Kultury, a jego liderem jest Przemysław Prasnowski. Szczegóły na stronie: www.barakkultury.pl
